بررسی موارد جراحی شده کیست هیداتید در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز طی سال های 93-1383

سابقه و هدف: هیداتیدوزیس یکی از مهمترین بیماری­ های زئونوز انگلی با گسترش جهانی است. باتوجه به شیوع بیماری در کشور، مطالعه حاضر با هدف تعیین یافته­ های کلینیکی و پاراکلینیکی بیماران مبتلا به هیداتیدوزیس بستری در بخش­ های جراحی وابسته به دو بیمارستان آموزشی امام خمینی و گلستان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور طی سال­ های 93-1383 صورت پذیرفت. مواد و روش­ ها: اطلاعات مربوط به بیماران از جمله اطلاعات دموگرافیک و یافته­ های بالینی وآزمایشگاهی در فرم تهیه شده اطلاعاتی ثبت شده و با استفاده از نرم­افزارSPSS  و آزمون­ های توصیفی و مجذور کای مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج: از کل افراد مورد بررسی 49 نفر زن (7/55 درصد) و 39 نفر مرد (3/44 درصد)، 25 بیمار ساکن روستا و 63 بیمار ساکن شهر بودند. سن بیماران 2±6/30 سال بود و حداکثر و حداقل درصد بیماری به ­ترتیب در گروه ­های سنی 29-20 و 89-80 سال مشاهده شد. در 9 بیمار عود مشاهده گردید. بیشترین میزان ابتلا به کیست هیداتید با 1/26 درصد مربوط به لوب راست کبد بود. از میان روش ­های تصویربرداری، سونوگرافی و MRI بیشترین و کمترین استفاده را در تشخیص بیماری داشتند.  نتیجه­ گیری: یافته ­های تحقیق حاضر شایع ­ترین اندام مبتلا را کبد و گروه سنی جوانان و مناطق حاشیه شهری را در معرض ابتلای بیشتر هیداتیدوز نشان داد. باتوجه به مزمن بودن سیر بیماری و تشخیص دیرهنگام در زمان مراجعه توصیه می­ شود، غربالگری­ هایی در مناطق اندمیک و افراد پر خطر انجام شده تا در مراحل اولیه بیماری تشخیص داده شود.